​

De larven van de libelle en de waterjuffer lijken sterk op elkaar. Omdat er zéér veel soorten zijn kunnen ze wat vorm en kleur afwijken van die op de getoonde foto's. Ziet u er één in uw aquarium zitten verwijder deze dan zo snel mogelijk, het zijn grote rovers die het hebben voorzien op uw vissen en/of garnalen. Ook jonge kreeften staan op hun menu. Officieel mag men ze niet doodmaken want het zijn beschermde dieren, men zal ze dus naar een vijver of een ander openbaar water moeten brengen en weer vrij moeten laten. In de praktijk zal echter bijna niemand dat doen, maar we vermelden het er toch even bij.

Het verschil tussen de libellenlarve en de waterjufferlarve:

Waterjufferlarve:

• 3 paar poten.

• Bruin of zwart tot groen lichaam .

• Tot zo'n 3 cm.

• Duidelijke kop met bolle ogen.

• Lang achterlijf met 3 bladvormige uitsteeksels.

• Kunnen korte stukjes zwemmen (kronkelend).

Libellenlarve:

• 3 paar poten.

• Bruin of zwart tot groen lichaam.

• Tot zo'n 4 cm.

• Duidelijke kop met bolle ogen.

• Rond of lang achterlijf met stekels. 

• Kunnen niet zwemmen.

De meest gestelde vraag als men een libellenlarve of waterjufferlarve tegenkomt is "Hoe komt die nou in mijn aquarium terecht?". Vaak komt dat door de aanschaf van nieuwe planten, daar kan de larve of het eitje tussen hebben gezeten. Ook zitten ze geregeld tussen levend voer en komen ze op die manier in het aquarium terecht. Controleer dus uw nieuwe planten en levend voer hierop.

Bestrijding kan alleen door het vangen van de larve(n) want de middelen tegen de larven doden ook garnalen en kreeften. Denk ook aan het volgende, deze larven leven erg teruggetrokken. Ziet men er 1 dan zijn er mogelijk meerderen, dus kijk het aquarium goed na en hou het in de gaten.

​

Planaria is een platworm die geregeld in aquaria voorkomt. Er zijn ongeveer 200 soorten planaria die voorkomen in zoetwater. De soort die op de foto's staat afgebeeld komt het meeste voor in aquaria en wordt ongeveer 15 millimeter lang en is wit van kleur. Ze zijn duidelijk te herkennen aan de driehoekige kop. Ze vermenigvuldigen zich door middel van eitjes, de eitjes zijn resistent tegen vorst, droogte en hoge temperaturen. Ze komen vaker in aquaria voor dan men denkt, maar meestal zijn het er maar weinig en kan het geen kwaad. Ze kunnen op verschillende manieren in het aquarium terecht komen, zoals via de planten, de bodembedekking, slakken en andere dieren, via het water en met levend en diepvriesvoer (daar zitten vaak de eitjes in).

Planaria zijn op zich best nuttig, ze leven van afval, voedselresten en dierlijk afval (dode vissen e.d.). Zitten ze in een aquarium met garnalen als bewoners dan doen ze zich ook wel eens tegoed aan garnalen die bijvoorbeeld net verveld zijn of aan jonge garnalen, dat is natuurlijk weer een mindere kant van planaria.

Wordt er veel gevoerd, vooral met dierlijk voer, dan kan er een enorme explosie van planaria uitbreken en dan wordt het pas echt vervelend voor de aquariaan. Dan kunnen ze het leven van slakken, vissen etc. goed lastig maken. Bij slakken kunnen ze via de opening naar binnen dringen en zich ophouden binnen het slakkenhuis. Bij vissen dringen ze vaak de kieuwen binnen en houden zich daar op, men ziet ze dan vaak nog net uit de kieuwen hangen.

Planaria bestrijden kan men op onderstaande manieren doen.

1. De vissen en andere aquariumdieren minder voer geven. Het aantal planaria zal dan minder worden maar is niet voor 100% afdoende want planaria kan in slechte tijden in en soort stase gaan waarin ze geen voer nodig hebben. Als de omstandigheden verbeteren kan er weer een explosie van planaria uitbreken.

2. Men kan ze wegvangen met de hand of door ze af te zuigen met een slang. Ook deze methode werkt niet voor 100%.

3. Met (roof)vissen. De meeste soorten kunnen echter ook vaak de garnalen en (kleine) vissen in het aquarium voor voedsel aanzien. Echter ook de Trichogaster Trichopterus (Blauwe spat of Blauwe goerami) staat erom bekend dol te zijn op planaria en deze vis kan er meestal wel bij in. Uit eigen ervaring eten de Brigittae Rasbora ook Planaria.

4. Chemische middelen. Flubenol, Panacur en No-Planaria van Biomax zijn middelen tegen planaria.

Let er wel op dat Flubenol ook alle slakken dood en Panacur dood vele soorten slakken. Ook No-Planaria is niet veilig voor alle slakkensoorten.

​

Er zijn 3 soorten Hydra die we in het aquarium kunnen tegenkomen, de Hydra fusca, Hydra viridis (Groene Hydra) en de Hydra vulgaris. Alle soorten hebben dezelfde voedings en omgevings wens, alleen het uiterlijk kan iets verschillen. Een hydra kan 4 tot 12 tentakels hebben waarmee ze hun prooi vangen en kunnen een lengte van 3 centimeter bereiken. Deze tentakels zijn voorzien van netelcellen waarmee ze hun prooi verlammen. Ze kunnen zich op verschillende manieren voortplanten waaronder deling. Als ze bijvoorbeeld door de midden worden getrokken dan zullen beide delen zich herstellen en verder leven. Ook zijn ze tweeslachtig (hermafrodiet) en kunnen ze eitjes leggen zonder dat daar twee Hydra's voor nodig zijn. Deze eitjes kunnen lang op de bodem in ruste blijven totdat er ideale omstandigheden voor ze zijn en de eitjes zullen uitkomen.

Ze voeden zich o.a. met watervlooien, cyclops, vislarven en jonge garnaaltjes. Ze kunnen in het aquarium komen via planten, hout, levend voer, diepvriesvoer etc.

Om van hydra af te komen kan men het volgende doen.

1. Een groot aantal vissoorten eten graag hydra, zoals Molly's en Labyrintvissen. Deze kunnen de populatie van de hydra onder controle houden, echter uitroeien is vaak niet aan de orde doordat de eitjes aanwezig blijven en weer zullen uitkomen.

2. De grote poelslak is van nature de vijand van de hydra, ook die kan dus de populatie onder controle houden maar ook die zal ze echter niet uitroeien vanwege de eitjes.

3. Chemische middelen. Flubenol zal de hele populatie hydra gegarandeerd uitroeien, echter zullen ook de slakken dat niet overleven als men die in het aquarium heeft zitten.

​

Springstaartjes zien we nog al eens "springen" op het wateroppervlak van een aquarium. Er zijn vele soorten (meer dan 7000 in diverse families).

Het zijn prima opruimers, ze leven van micro-organismen , organische deeltjes, schimmels etc. Ze zijn erg klein, 0,2 tot 1,5 mm (afhankelijk van de soort) en ze hebben een staart die ze normaal hebben opklapt. Deze staart zit vast aan een soort haakje, als ze een bepaalde beweging met hun lichaam maken schiet de staart los en wordt het springstaartje gelanceerd.

​

Heb je ze eenmaal in je aquarium zitten dan heeft dat wel een reden, er is dan (veel) organisch afval en/of schimmelvorming aan de oppervlakte of net erboven. Je kan dan die rommel verwijderen, het voedsel voor de springstaartjes is dan weg en dan zullen ook de springstaartjes vanzelf weggaan.

​

Verder zijn ze volkomen onschuldig voor het leven in een aquarium en zéér nuttig bij het opruimen van de rotzooi.

Mosselkreeftjes komen vooral voor in zoutwater, echter ook in zoetwater komt men ze tegen.

Als men levend voer zoals watervlooien zelf vangt dan zitten daar ook vaak wel mosselkreeftjes tussen. Dat is geen enkel probleem want ook die worden graag door vissen opgegeten. Met het blote oog ziet men een klein ovaal diertje dat zich met kleine sprongetjes voort beweegt. Ze zijn ongeveer 1 tot 2 mm groot.

Ze eten voornamelijk allerlei "rommel" dus dragen bij aan het schoonhouden van het aquarium. Men ziet ze vaak in aquaria waar garnalen in worden gehouden omdat hier nogal eens teveel wordt gevoerd en de garnalen geen gevaar voor ze zijn. Ze helpen dus eigenlijk de garnalen bij het opruimen, schadelijk zijn ze niet (ook niet voor jonge garnalen).

Heeft men ze in het garnalen aquarium en wil men ze kwijt dan zal dat niet meevallen want ze zijn enorm taai. Maar een goede filter is vaak voldoende om de populatie in toom te houden. Ze hebben een dubbele schelp structuur en kunnen lange tijd overleven als men ze bestrijd met medicatie of pesticide. Mochten ze toch dood gaan dan overleven de ongeboren jongen door de dubbele schelp die ze bijna tegen alle invloeden van buitenaf beschermd, behalve natuurlijk tegen rovers. Als de omstandigheden weer goed zijn komen ze gezond en wel tevoorschijn.

Bron: Tropische vissengids.